Jak żyć z lipodemią? Rola diety i stylu życia w zarządzaniu objawami obrzęku lipidowego

Lipodemia jest przewlekłym schorzeniem podskórnej tkanki tłuszczowej, które powoduje dokuczliwe objawy i znacząco ogranicza komfort codziennego funkcjonowania. Na zarządzanie objawami lipodemii w istotny sposób wpływa dieta i styl życia. Choć tego rodzaju działania nie wyleczą schorzenia, to jednak mogą łagodzić symptomy i poprawiać jakość życia!

Z jakimi wyzwaniami mierzą się pacjenci z lipodemią?

Pacjenci z lipodemią muszą mierzyć się z wieloma wyzwaniami. A jednym z głównych problemów jest brak prawidłowej diagnozy. Obrzęk lipidowy pozostaje bowiem często schorzeniem słabo rozpoznawalnym. Zdarza się, że myli się go z otyłością lub obrzękiem limfatycznym. 

Pacjenci muszą więc często mierzyć się z brakiem zrozumienia ze strony otoczenia i lekarzy. To wszystko stanowi dla nich ogromne obciążenie psychiczne. Poza tym pacjenci z lipodemią doświadczają także wielu innych objawów, które mogą znacząco obniżyć jakość ich życia. Są to m.in.:

• ból i dyskomfort fizyczny – u pacjentów mogą pojawiać się bolesne obrzęki, bóle uciskowe i tkliwość w dolnych partiach ciała,
• ograniczenia w mobilności, trudności w poruszaniu się – postępujące nagromadzenie tkanki tłuszczowej może z czasem powodować utrudnione wchodzenie po schodach, dyskomfort przy długich spacerach, staniu, czy wstawaniu z krzesła,
• zwiększona podatność na urazy – osoby z lipodemią mają bardzo podatną tkankę tłuszczową, przez co są bardziej narażone na urazy w codziennych sytuacjach, występuje u nich ogólna tendencja do łatwego powstawania siniaków,
• problemy z dopasowaniem garderoby – osoby z lipodemią często mają problemy ze znalezieniem ubrań, które odpowiednio pasują, nie powodują dyskomfortu i nie pogłębiają objawów, takich jak ból czy ucisk na wrażliwe obszary,
• stres psychiczny – spowodowany ograniczeniami fizycznymi i zmianą estetyki własnego ciała.

Przebieg choroby może być bardzo zróżnicowany i nie w każdym przypadku da się go przewidzieć. Dlatego też objawy nie będą jednakowe w każdym przypadku, a pacjenci mogą doświadczać ich w różnym stopniu.

Rola diety w redukcji objawów obrzęku lipidowego

W zarządzaniu objawami tego schorzenia kluczową rolę odgrywa dieta. Chociaż sama dieta nie wyleczy lipodemii, to jednak może w znaczący sposób poprawić samopoczucie fizyczne i psychiczne pacjenta. Dlaczego dieta jest tak ważna w obrzęku lipidowym? 

Przede wszystkim określone grupy pokarmów mogą mieć działanie przeciwzapalne. A to właśnie stany zapalne nasilają część objawów obrzęku lipidowego, takie jak ból, obrzęki i tkliwość. 

Zdrowe odżywianie zapobiega także zatrzymywaniu wody w organizmie, co często prowadzi do zwiększenia obrzęków.

Poza tym zdrowa dieta wspiera także układ krążenia oraz układ limfatyczny. Chroni także organizm przed innymi chorobami współistniejącymi. Wpływa także korzystnie na samopoczucie psychiczne.

Jakie odżywianie jest zalecane w przypadku lipedemii? To przede wszystkim:

• spożywanie owoców i warzyw o działaniu przeciwzapalnym, produktów alkalizujących,
• sięganie po produkty pełnoziarniste, rośliny strączkowe, orzechy i nasiona,
• włączenie do menu oliwy z oliwek, oleju rzepakowego i lnianego,
• regularne spożywanie ryb, 
• używanie przypraw o działaniu przeciwzapalnym, np. kurkumy, cynamonu, imbiru, niektórych świeżych ziół,
• ograniczenie spożycia cukru, soli, tłuszczu,
• regularne spożywanie posiłków,
• unikanie podjadania,
• picie dużej ilości wody,
• ograniczenie spożycia alkoholu.

W przypadku tego schorzenia bardzo ważne jest także to, by starać się utrzymać zdrową wagę. 

Choć lipodemia nie reaguje na tradycyjne odchudzanie, to jednak spożywanie nadmiaru kalorii może prowadzić do wzrostu wagi. A to z kolei może wiązać się z pogorszeniem innych aspektów zdrowia.

Jakie nawyki poprawiają komfort życia osób z lipodemią?

W łagodzeniu objawów choroby, takich jak ból, obrzęki i ograniczona mobilność, pomocne mogą być zdrowe nawyki. Kluczowa jest przede wszystkim regularna aktywność fizyczna. Ruch może pomóc w poprawie krążenia, redukcji obrzęków oraz wspomaganiu przepływu limfy. Dobrze sprawdzą się przede wszystkim sporty wodne i gimnastyka wodna. Wskazana jest także jazda na rowerze, joga czy spacery.

Równie istotne jest też noszenie odzieży kompresyjnej, która pomaga kontrolować obrzęki, zmniejsza ból i poprawia krążenie krwi oraz limfy. Zadbaj także o to, by noszona przez Ciebie odzież była zwiewna i wygodna. Unikaj ubrań, które są zbyt obcisłe, wcięte i niewygodne.

W usuwaniu nadmiaru płynów z tkanek pomóc mogą różnego rodzaju terapie manualne i masaże limfatyczne.

U części osób schorzenie może powodować także znaczny dyskomfort psychiczny. W takich przypadkach warto rozważyć profesjonalne wsparcie psychologiczne.

Dlaczego nie należy rezygnować z profesjonalnego leczenia obrzęku lipidowego?

Choć wszystkie wymienione wyżej działania mogą poprawiać komfort życia pacjentów z lipodemią, to jednak żadne z nich nie zmniejsza chorej tkanki tłuszczowej. Dlatego też, jeśli zauważysz u siebie objawy schorzenia, koniecznie skonsultuj się z lekarzem w celu rozpoczęcia właściwego leczenia. 

Im szybciej obrzęk limfatyczny zostanie zdiagnozowany i leczony, tym większe będą szanse na spowolnienie postępu choroby i poprawę jakości życia. Jak leczy się obrzęk limfatyczny? 

O sposobie leczenia decyduje lekarz. Specjalista może zalecić m.in. drenaż limfatyczny, terapię uciskową, terapię ruchem. Czasem konieczna może być także terapia farmakologiczna. Więcej na temat metod leczenia obrzęku lipidowego przeczytasz w tym miejscu.

Z uwagi na to, że w przypadku tego schorzenia nadmiar tłuszczu odkłada się w specyficznych miejscach ciała i nie reaguje na standardowe odchudzanie, dobrą metodą leczenia może być także liposukcja. Dla części osób będzie ona jedną z najskuteczniejszych, a zarazem najtrwalszych opcji leczenia. Zabieg pozwala na szybkie zmniejszenie objętości chorej kończyny, jednocześnie poprawiając wygląd oraz zmniejszając bolesność i obrzęki.

Choć liposukcja także nie eliminuje przyczyny lipodemi, to jednak jej efekty są długotrwałe. Oczywiście pod warunkiem, że pacjent kontynuuje leczenie zachowawcze, dba o zdrową dietę i regularną aktywność fizyczną.